Η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου εξέδωσε τις με αριθμούς 3, 4 και 5 του 2017 αποφάσεις της, με τις οποίες έκρινε αντισυνταγματική τη διάταξη του άρθρου 4 του Ν. 4092/2012. Ειδικότερα κρίθηκε αντισυνταγματική η ρύθμιση που προέβλεπε την περιορισμένη ευθύνη του ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ τόσο για τους νόμιμους τόκους με επιτόκιο 6 %, όσο για την ψυχική οδύνη ανά δικαιούχο μέχρι 6.000 ΕΥΡΩ, αλλά και για την αναδρομικότητα ισχύος του Νόμου.
Οι εν λόγω τρείς αποφάσεις «ΣΤΑΘΜΟΣ» της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου αποτελούν μία ακόμη απόδειξη ότι σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς η Ελληνική Δικαιοσύνη στέκεται στο ύψος των περιστάσεων και οι Έλληνες Δικαστές «Φυλάνε Θερμοπύλες», καθώς και ότι οι αγώνες του Δικηγορικού Σώματος όταν γίνονται με σοβαρότητα και συνέπεια δικαιώνονται.
Πρόκειται για την δικαίωση του πολυετούς αγώνα που ξεκίνησε αμέσως μετά την ψήφιση του Νόμου στον οποίο πρωτοστάτησε ο ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, ο οποίος μαζί με την ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ και την ΕΝΑΔΙΑΒΕ (ΕΝΩΣΗ ΝΟΜΙΚΩΝ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ) συνδιοργάνωσαν διήμερο Επιστημονικό Συνέδριο 15-16.02.2013 με θέμα: «Δικαιοπολιτικά ζητήματα εναρμόνισης του άρθρου 4 Ν. 4092/2012 με το Σύνταγμα και την Ευρωπαϊκή Νομοθεσία».
Στο συνέδριο συμμετείχα ως Πρόεδρος της ΕΝΑΔΙΑΒΕ και είχα την τιμή να παρουσιάσω εισήγηση με θέμα: «Τρίμηνη προθεσμία άσκησης αγωγής κατά Επικουρικού Κεφαλαίου - Περιορισμένο ποσοστό νομίμων τόκων» Το πλήρες κείμενο της Εισηγήσεώς μου είναι δημοσιευμένο στην Επιθεώρηση Συγκοινωνιακού Δικαίου ενώ μπορείτε να το βρείτε και στην ιστοσελίδα μου masouraslaw.gr

           ΑΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗ
Αναστολή εκτελέσεως απόφασης κατ΄ άρθρο 565 παρ. 2 εδ. α΄ Κ.Πολ.Δ., λόγω άσκησης αιτήσεως αναιρέσεως. Κατά τη σαφή έννοια της διάταξης αυτής, προϋπόθεση της εφαρμογής της είναι να μην έχει γίνει έναρξη της αναγκαστικής εκτέλεσης της αναιρεσιβληθείσης ή της πρωτόδικης αν εκτελείται η πρωτόδικη, απόφασης, μετά την κατά το άρθρο 924 Κ.Πολ.Δ. επίδοση αντιγράφου του απογράφου της απόφασης αυτής με επιταγή προς εκτέλεση. Τούτο δε γιατί, μετά την έναρξη της αναγκαστικής εκτέλεσης της απόφασης, οι πράξεις αυτής μπορεί να προσβληθούν με ανακοπή κατά το άρθρο 933 Κ.Πολ.Δ. και εντεύθεν η αποτροπή της βλάβης είναι δυνατή με την αναστολή της αναγκαστικής εκτέλεσης, κατά το άρθρο 938 Κ.Πολ.Δ., από το αρμόδιο, κατά την παρ. 2 του αυτού άρθρου, δικαστήριο. Ταύτα δε ισχύουν αναλόγως και επί αναγνωριστικών ή διαπλαστικών αποφάσεων, οι οποίες δεν είναι εκτελεστές υπό στενή έννοια. Έτσι, ο Άρειος Πάγος δύναται μεν να διατάξει την αναστολή επέλευσης των εννόμων συνεπειών των αποφάσεων αυτών, μέχρι την εκδίκαση της αναίρεσης, υπό την προϋπόθεση όμως, ότι, με βάση την γενομένη αναγνώριση ή την επελθούσα διάπλαση, δεν επήλθαν ήδη περαιτέρω έννομα αποτελέσματα, που ισοδυναμούν με εκείνα της αναγκαστικής εκτέλεσης, όπως συμβαίνει στην περίπτωση που έχει εκδοθεί διαταγή πληρωμής και στη συνέχεια έχει γίνει κατάσχεση με επίσπευση του νικήσαντος διαδίκου, επί ακινήτου του αιτούντος. Απορρίπτει αίτηση.

Για περισσότερα πατήστε ΕΔΩ

(Α΄ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ) Ευθύνη από αυτοκινητικό ατύχημα. Διάκριση των αξιώσεων από αδικοπραξία και από το ν. ΓπΝ/1911. Η πρώτη προϋποθέτει πταίσμα, όχι όμως και η δεύτερη, με την οποία καθιερώνεται ειδική γνήσια αντικειμενική ευθύνη του ιδιοκτήτη, του κατόχου και του οδηγού αυτοκινήτου, ανεξάρτητη από πταίσμα, για τις ζημίες που προκαλούνται σε τρίτους κατά τη λειτουργία του. Η ευθύνη αυτή μετριάζεται στις περιπτώσεις που από αντικειμενικούς λόγους δεν μπορεί να αποφευχθεί το ατύχημα, οποιαδήποτε επιμέλεια και αν κατέβαλε ο οδηγός, οπότε ανακύπτει ανάγκη μετριασμού της εν λόγω ευθύνης. Δεν θεωρούνται «τρίτοι» κατά τις διατάξεις του ν. ΓπΝ/1911 οι επιβάτες του ζημιογόνου αυτοκινήτου. Οι αξιώσεις αυτών για αποζημίωση ή χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης ή ψυχικής οδύνης διέπονται από το κοινό δίκαιο. Θραύση του εμπρόσθιου δεξιού ελαστικού αυτοκινήτου, με αποτέλεσμα να εκτραπεί αυτό της πορείας του και να ανατραπεί σε παρακείμενο ελαιοπερίβολο, όπου και ακινητοποιήθηκε, αφού προσέκρουσε σε ένα ελαιόδενδρο. Παραβίαση, ευθέως και εκ πλαγίου, από το Εφετείο της διάταξης του άρθρου 330 εδ. β’ του ΑΚ. Αναιρεί την υπ΄αριθ. 147/2009 απόφαση του Εφετείου Καλαμάτας. Παραπέμπει.

Για περισσότερα πατήστε ΕΔΩ

Συζητήθηκε στις 17.11.2016 στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου το ζήτημα της αντισυνταγματικότητας του άρθρου 4 Ν. 4092/2012 για την περιορισμένη Ευθύνη του ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ.
Αρχικά συζητήθηκε στην Πλήρη Ολομέλεια η συνταγματικότητα του άρθρου που προβλέπει τη δυνατότητα του ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ να καταβάλει αποζημιώσεις με επιτόκιο υπερημερίας 6%, δηλαδή μικρότερο από αυτό που προβλέπεται για τους λοιπούς οφειλέτες και δη τις ασφαλιστικές εταιρείες.
Η εισήγηση του κ. Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου ήταν να κριθεί η ρύθμιση αντισυνταγματική (!!!!!).
Στη συνέχεια συνήλθε η Τακτική Ολομέλεια στην οποία συζητήθηκε η αντισυνταγματικότητα της ρύθμισης που προβλέπει τη δυνατότητα του ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ να καταβάλει περιορισμένες αποζημιώσεις για ψυχική οδύνη μέχρι 6.000 Ευρώ ανά δικαιούχο, την αντισυνταγματικότητα της αναδρομικής εφαρμοφής του νόμου και την παραβίαση της Κοινοτικής Οδηγίας που προβλέπει τα ελάχιστα ποσά αποζημιώσεως και ειδκότερα την υποχρέωση των ασφαλιστικών εταιρειών για καταβολή αποζημίωσης λόγω ψυχικής οδύνης στην οικογένεια του θύματος μέχρι του ποσού των 1.000.000 Ευρώ ανά θάνατο και μέχρι πέντε θανόντες ανά ατύχημα.
Υπέρ των θέσεων των παθόντων και κατά του ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ άκσησαν πρόσθετη παρέμβαση οι 4 μεγαλύτεροι Δικηγορικοί Σύλλογοι της χώρας και ειδικότερα:
ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΘΗΝΩΝ
ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΕΙΡΑΙΑ
ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΑΤΡΑΣ
Εντύπωση προκάλεσε η πρόσθετη παρέμβαση που άσκησε η ΕΝΩΣΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ εις βάρος των παθόντων, υπέρ της συνταγματατικότητας του Νόμου και υπέρ των θέσεων του ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ (!!!!!), υποστηρίζοντας ότι η Ευρωπαική Νομοθεσία θέλει να εξασφαλίσει την αποζημίωση ΜΟΝΟ των θυμάτων των Τροχαίων Ατυχημάτων και όχι της οικογενείας τους, παρά το γεγονός ότι έχουν ήδη εκδοθεί δύο αποφάσεις του Ευρωπαικού Δικαστηρίου που δέχονται το αντίθετο.
Ο κ. Εισηγητής πρότεινε να κριθεί η ρύθμιση αντισυνταγματική (!!!!!) καθώς και ότι παραβιάζει την Κοινοτική Οδηγία που προβλέπει τα ελάχιστα όρια αποζημίωσης ανά θνάνατο και ανά ατύχημα, όπως παραπάνω παρατέθηκαν.
Από τους πληρεξουσίους Δικηγόρους των Δικηγορικών Συλλόγων επισημάνθηκε μεταξύ άλλων ότι η παρέμβαση της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος αποτελεί τον πολιορκητικό κριό για να ανοίξει η πόρτα της κατάργησης της υποχρέωσης καταβολής αποζημίωσης για ψυχική οδύνη στην οικογένεια των θανόντων.
Αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον η απόφαση της Ολομελείας του Αρείου Πάγου.
Σημειώνουμε ότι κατά την άποψή μας σε περιόδους οικονομικής κρίσης όπως αυτή που μαστίζει την Ελληνική Κοινωνία με εκατομμύρια συμπολιτών ανέργους και εκατομμύρια συμπολιτών να ζούν κάτω από το όριο της φτώχειας, καθίσταται επιτακτική η ανάγκη διατήρησης του θεσμού της καταβολής αποζημίωσης λόγω ψυχικής οδύνης στην οικογένεια του θανόντος και ηθικής βλάβης στους παθόντες και μάλιστα επιβάλλεται να υπάρξει αυξητική τάση στα ποσά που επιδικάζονται από τα Δικαστήρια της ουσίας. Κι αυτό γιατί, η όποια δυνατότητα υπήρχε στο παρελθόν να ενεργοποιηθεί η οικογένεια και ο κοινωνικός ιστός και να υποστηριχθούν - βοηθηθούν τα θύματα τροχαίων ατυχημάτων (απορφανισμένες οικογένειες, ισοβίως αναπήροι κ.λ.π.) σήμερα λόγω της οικονομικής κρίσης εξέλιπε. Έτσι τα θύματα τροχαίων ατυχημάτων εάν καταργηθεί η υποχρέωση καταβολής ψυχικής οδύνης στην οικογένεια η περιοριστεί η υποχρέωση καταβολής ηθικής βλάβης στους παθόντες μέχρι και τις 6.000 Ευρώ θα είναι κυριολεκτικά απροστάτευτα.

 
(Α΄ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ) Υπόθεση χρηματιστηριακής απάτης. Αθωωτική απόφαση για απάτη κατ΄ επάγγελμα από κοινού και κατά μόνας και κατ΄ εξακολούθηση άνω των 15.000 € και για άμεση συνδρομή κατ΄ επάγγελμα και κατ΄ εξακολούθηση στην πράξη αυτή. Αθωωτική απόφαση για νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα κατ΄ επάγγελμα από κοινού και κατά μόνας κατ΄ εξακολούθηση. Στοιχεία αντικειμενικής και υποκειμενικής υπόστασης χρηματιστηριακής απάτης. Εννοια γεγονότος στην απάτη. Ψευδείς διαβεβαιώσεις που αναφέρονται στον παρελθόν ή παρόν ώστε να δημιουργούν την εντύπωση της μελλοντικής εκπλήρωσης. Πλείονες παθόντες. Δυνατό από μία πράξη απάτης να είναι οι παθόντες πλείονες, όπως στη χρηματιστηριακή χειραγώγηση μετοχών και κακουργηματική απάτη εις βάρος του επενδυτικού κοινού. Ne bis in idem. Χειραγώγηση μετοχών και αμετάκλητη καταδίκη για το έγκλημα αυτό. Δεν ταυτίζονται τα ως άνω εγκλήματα, αλλά συρρέουν αληθώς κατ΄ ιδίαν, δεδομένου ότι για τη θεμελίωση της χειραγώγησης δεν απαιτείται να παραπλανηθεί πράγματι το κοινό, αλλά αρκεί τα μέσα να είναι πρόσφορα προς παραπλάνηση του κοινού. Επιπλέον, δεν απαιτείται περιουσιακή βλάβη του παθόντος για τη χειραγώγηση. Πραγματικά περιστατικά. Εντός κύκλου χειροκίνητες συναλλαγές πακέτων μετοχών. Διαδικασία κατάρτισης. Ψευδείς παραστάσεις στον Πρόεδρο και στους αρμόδιους υπαλλήλους του Χ.Α.Α. από τους αυτουργούς. (Πρόεδροι Δ.Σ. εταιρειών εισηγμένων στο Χρηματιστήριο κλπ.) ως προς τις τιμές πραγματοποιηθεισών συναλλαγών σε πακέτα, με συνέπεια την έγκριση αυτών από τον Πρόεδρο και τους λοιπούς υπαλλήλους του Χ.Α.Α. και την ανακοίνωσή τους με ψευδείς τιμές. Πρόκληση πεπλανημένης εντύπωσης στο επενδυτικό κοινό και ζημία αυτού, η οποία συνίστατο στη διαφορά μεταξύ πραγματικής τιμής πώλησης και της τιμής αγοράς, όπως αυτή διαμορφώθηκε κατά τις συνεδριάσεις του Χ.Α.Α. μετά την ανακοίνωση των πακέτων. Αθωωτική απόφαση με το αιτιολογικό ότι δεν αποδείχθηκε ότι οι χειροκίνητες συναλλαγές επηρέασαν με οποιονδήποτε τρόπο τη βούληση των διαλαμβανομένων στο κατηγορητήριο επενδυτών. Εκτός άλλων το Δικαστήριο στήριξε την απαλλακτική του κρίση και στο ότι οι αναφερόμενοι στο κατηγορητήριο επενδυτές αγόρασαν τις μετοχές μετά τη συναλλαγή το αντίστοιχου πακέτου στη χρηματιστηριακή τιμή που ελεύθερα είχε διαμορφωθεί βάσει του μηχανισμού προσφοράς και ζήτησης από προηγηθείσες του πακέτου συναλλαγές. Αθωωτική απόφαση για το ξέπλυμα στηριζόμενη στην απαλλακτική κρίση για το βασικό έγκλημα. Ποινική Δικονομία. Αναίρεση Εισαγγελέως ΑΠ, κατά ανέκκλητης αποφάσεως, αφού ο Εισαγγελέας Εφετών δεν μπορούσε να ασκήσει έφεση, καθ΄ όσον η απόφαση ήταν ομόφωνη. Λόγοι. Ελλειψη αιτιολογίας. Εσφαλμένη ερμηνεία. Ασαφείς και αντιφατικές αιτιολογίες. Αναιρεί εν μέρει την υπ΄ αριθ. 6459/2013 απόφαση του Τριμ. Εφ. Κακ. Αθηνών για το έγκλημα της απάτης και του ξεπλύματος για τους ως άνω λόγους, αφού α) αναφέρει ότι οι τιμές στις οποίες πραγματοποιήθηκαν οι συναλλαγές σε πακέτα μετοχών απέκλιναν σημαντικά από τις τιμές που ανακοινώθηκαν στο ευρύ επενδυτικό κοινό και, στη συνέχεια, δέχεται ότι δεν απέκλιναν από τις τρέχουσες τιμές των μετοχών, β) δεν αναφέρει ποιες ήταν οι τρέχουσες τιμές, πώς προκύπτουν και ποια σχέση μεταξύ πραγματικών τιμών και των αντίστοιχων, ψευδών υψηλών, γ) εσφαλμένα δέχεται ως βάση υπολογισμού της περιουσιακής βλάβης των επενδυτών την εξέλιξη της χρηματιστηριακής τιμής των επίμαχων πακέτων μετοχών και όχι την περιουσιακή βλάβη, η οποία συνίσταται στη διαφορά μεταξύ πραγματικής και ψευδούς τιμής, δ) δέχεται μη ύπαρξη ζημίας των επενδυτών, επειδή δεν προέκυψε δικαστική διεκδίκηση οποιασδήποτε χρηματικής αποζημίωσης ενώ κλήθηκαν ως μάρτυρες κατηγορίας μόνο 5 παθόντες - επενδυτές, ε) υπάρχει ασάφεια ως προς το χρόνο τελέσεως του αδικήματος, στ) υπάρχει ελλιπής εκτίμηση των καταθέσεων των μαρτύρων κατηγορίας, των οποίων μνημονεύονται επιλεγμένα σημεία των καταθέσεών τους και ζ) η αθωωτική κρίση και το ξέπλυμα στηρίχθηκε στην αθωωτική κρίση για το βασικό έγκλημα και συνέχεται με αυτό, οι πλημμέλειες που αφορούν στο βασικό έγκλημα επηρεάζουν και το ξέπλυμα.

Για περισσότερα ΕΔΩ

 
(Α΄ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ) Αδικοπραξία. Απάτη. Γενεσιουργό λόγο της υποχρέωσης προς αποζημίωση αποτελεί και η απάτη σε βάρος του ζημιωθέντος, η οποία υπάρχει όταν κάποιος από δόλο προκαλεί, ενισχύει ή διατηρεί με κάθε μέσο ή τέχνασμα σε άλλον την εσφαλμένη αντίληψη πραγματικών γεγονότων, εξαιτίας της οποίας αυτός προβαίνει σε δήλωση βούλησης ή σε επιχείρηση πράξης από την οποία υφίσταται ζημία, εφόσον το χρησιμοποιηθέν απατηλό μέσο υπήρξε αποφασιστικό για τη γενομένη δήλωση βούλησης ή την επιχειρηθείσα πράξη. Δεν αποκλείεται η τυχόν χρησιμοποιηθείσα για την απάτη ψευδής παράσταση να αναφέρεται σε μελλοντικό γεγονός ή να συνδέεται με απόκρυψη κρισίμων γεγονότων αναγομένων στο παρόν, την ύπαρξη των οποίων αγνοούσε ο ζημιωθείς και γνώριζε αυτός που τον εξαπάτησε. Περιεχόμενο της απατηλής συμπεριφοράς. Απόρριψη αναίρεσης κατά της υπ’ αριθμ. 723/2014 απόφασης του Εφετείου Πειραιώς.

Για περισσότερα πατήστε ΕΔΩ

(Α΄ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ) Μαστροπεία. Στοιχεία αντικειμενικής και υποκειμενικής υπόστασης. Πραγματικά περιστατικά. Προαγωγή στην πορνεία κατ΄ επάγγελμα από τους κατηγορουμένους (ιδιοκτήτη επιχείρησης και υπεύθυνο καταστήματος αντίστοιχα) δύο εργαζομένων γυναικών στο κατάστημα ως σερβιτόρων. Ποινική Δικονομία. Αναίρεση. Λόγοι. Ελλειψη αιτιολογίας. Ισχυρισμοί αυτοτελείς. Ελαφρυντικές περιστάσεις. Μεταγενέστερη καλή συμπεριφορά και απόρριψη ισχυρισμών. Προβλήθηκε αορίστως, δεδομένου ότι δεν επικαλέστηκε πραγματικά περιστατικά θετικής δρατηριότητάς του μετά την πράξη. Ισχυρισμός περί μετατροπής της κατηγορίας σε διευκόλυνση αλλότριας ακολασίας. Αιτιολογημένη απόρριψη ισχυρισμού. Μετατροπή της ποινής σε χρηματική. Αίτημα δοσοποίησης του ποσού, λόγω αδυναμίας άμεσης καταβολής του. Αιτιολογημένη απόρριψη αιτήματος, αφού η απόφαση δέχθηκε οικονομική επιφάνεια των κατηγορουμένων. Απορρίπτει αναιρέσεις.

Για περισσότερα πατήστε ΕΔΩ 

 
(Α΄ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ) Ψευδορκία μάρτυρος. Ηθική αυτουργία σε ψευδορκίες μαρτύρων. Απόπειρα απάτης Δικαστηρίου. Στοιχεία αντικειμενικής και υποκειμενικής υπόστασης. Πραγματικά περιστατικά. Τέλεση των ως άνω εγκλημάτων δια ενόρκων βεβαιώσεων ενώπιον Ειρηνοδίκη, οι οποίες χρησιμοποιήθηκαν στο πλαίσιο πολιτικής δίκης. Ποινική Δικονομία. Αναίρεση. Λόγοι. Ελλειψη αιτιολογίας. Εσφαλμένη ερμηνεία. Απόλυτη ακυρότητα. Μέσα αποδείξεως. Υπεράσπιση - υπερασπίσεως δικαιώματα. Εγγράφων ανάγνωση. Ενορκες βεβαιώσεις ως υποστατό και νόμιμο αποδεικτικό μέσο. Δόθηκαν νομότυπα, αφού είχε προηγηθεί νόμιμη κλήτευση των αντιδίκων. Αιτιολογείται η γνώση της αναληθείας των κατατεθέντων. Αιτίαση περί μη αναγνώσεως των εκθέσεων επιδόσεως των ενόρκων βεβαιώσεων. Δεν επέρχεται ακυρότητα από τη μη ανάγνωσή τους, αφού το περιεχόμενό τους προκύπτει από τις αναγνωσθείσες στο ακροατήριο έτερες δικαστικές αποφάσεις που συνεκτίμησαν τις ένορκες αυτές βεβαιώσεις. Ορθή και αιτιολογημένη η απόφαση. Απορρίπτει αναίρεση.

Για περισσότερα πατήστε ΕΔΩ

Ειρ. Θεσσ. 7387/2002
        ΑΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗ
Άδεια εκποίησης ενεχύρου σε πλειστηριασμό. Προϋπόθεση για της κατά το 1237 ΑΚ ρευστοποίηση του ενέχυρου είναι: α] η ασφαλιζόμενη απαίτηση να είναι χρηματική (ή να μετατράπηκε σε χρηματική), β] η ασφαλιζόμενη απαίτηση να είναι ληξιπρόθεσμη, έστω και ως προς ένα μέρος της, χωρίς να είναι ανάγκη να έχει καταστεί ληξιπρόθεσμη ολόκληρη η απαίτηση. Η ρευστοποίηση προϋποθέτει εξάλλου μόνο την εξόφληση της απαίτησης, ανεξάρτητα αν ο οφειλέτης περιήλθε σε υπερημερία η όχι. Η ρευστοποίηση του ενεχυράσματος γίνεται κατά την 1237 ΑΚ σε συνδυασμό με τις διατάξεις του Κ.Πολ.Δικ. για την αναγκαστική εκτέλεση. Ειδικά αν ο ενεχυρούχος δανειστής δεν έχει τίτλο εκτελεστό κατά του ενεχυρούχου οφειλέτη, μπορεί να ζητήσει από το Ειρηνοδικείο, όπου βρίσκεται το ενέχυρο, (ΚΠολΔ 792, παρέκταση δε της κατά τόπο αρμοδιότητος δεν επιτρέπεται, σχετικά Π.Πρ.Αθ 5182/71 ΑρχΝ 23, 58) την άδεια για να εκποιήσει το πράγμα με πλειστηριασμό. Η άδεια αυτή αναπληρώνει την έλλειψη του εκτελεστού τίτλου και η διαδικασία ρευστοποίησης του ενεχυράσματος θα αρχίσει με την εντολή του ενεχυρούχου δανειστή προς τον Δικαστικό Επιμελητή να εκδώσει το πρόγραμμα πλειστηριασμού (960 ΚΠολΔ), (βλέπε σχετικά Σταθόπουλου-Γεωργιάδη ΑΣΤΙΚΟΣ ΚΩΔΙΞ τόμος 6ος, Εμπράγματο δίκαιο, σχόλια κάτω από άρθρο 1237, σελ. 337, καθώς και Μπρακατσούλα ΕΚΟΥΣΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ, σχόλια κάτω από άρθρο 792 Κ.ΠολΔικ κεφαλαίο 22, σελ. 320). Δέχεται αίτηση.

Για περισσότερα πατήστε ΕΔΩ

 
(Α΄ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ) Πλαστογραφία με χρήση πλαστού εγγράφου κατ΄ εξακολούθηση. Απάτη ιδιαιτέρως μεγάλης αξίας. Στοιχεία αντικειμενικής και υποκειμενικής υπόστασης. Απατηλή πρόκληση βλάβης και διάκρισή της από την απάτη. Ελλείψει σκοπού πορισμού παράνομου περιουσιακού οφέλους στοιχειοθετείται το έγκλημα της απατηλής πρόκλησης βλάβης. Απαιτείται ύπαρξη σκοπού βλάβης της περιουσίας του παθόντος. Πραγματικά περιστατικά. Κατάρτιση πλαστών συναλλαγματικών από τον κατηγορούμενο δια της αναγραφής σε αυτές του ονόματος του εγκαλούντος ως αποδέκτη εν αγνοία του και χρήση αυτών σε Τράπεζες προς προεξόφλησή τους. Ποινική Δικονομία. Αναίρεση. Λόγοι. Ελλειψη αιτιολογίας. Εσφαλμένη ερμηνεία. Ισχυρισμοί αυτοτελείς. Ελαφρυντικές περιστάσεις. Πρότερος έντιμος βίος. Δεν αρκεί το λευκό ποινικό μητρώο. Ειλικρινής μετάνοια. Η υπεύθυνη δήλωση του κατηγορουμένου βάσει της οποίας εκ παραδρομής έπραξε δεν συνιστά ειλικρινή μετάνοια, αφού δεν αποδέχεται την εκ προθέσεως τέλεση των πράξεων. Απαιτείται ομολογίας της πράξης ως στοιχείο εκδηλωτικό ειλικρινούς ψυχοβουλητικής μεταστροφής του κατηγορουμένου. Μεταγενέστερη καλή συμπεριφορά. Αιτιολογημένη απόρριψη όλων των ελαφρυντικών περιστάσεων. Ισχυρισμός περί απατηλής πρόκλησης βλάβης και όχι απάτης, λόγω, κατά δήλωση του κατηγορουμένου, μεταβίβασης των συναλλαγματικών στις Τράπεζες λόγω ενεχύρου. Δεν αποδείχθηκε ότι μεταβιβάστηκαν οι συναλλαγματικές λόγω ενεχύρου. Μέσα αποδείξεως. Λήφθησαν υπ΄ όψιν όλα τα αποδεικτικά μέσα. Ορθή και αιτιολογημένη η απόφαση. Απορρίπτει αναίρεση.

Για περισσότερα πατήστε ΕΔΩ